Por Arturo Vijande
Os dous parasitos máis frecuentes que podemos atopar na pel das nosas mascotas son, como todos sabemos as pulgas e as garrapatas. Aínda que é moi coñecido o desasosego que tanto unhas como outras producen nos nosos animais, non o é tanto os danos que poden ocasionar na saúde xeral dos mesmos. Por iso vou tratar de aclarar algúns conceptos que son necesarios para mellorar a maneira de loitar contra estes parasitos.
As pulgas poñen os seus ovos sobre o hóspede; gato ou can. Unha pulga pode poñer diariamente uns 20 ou 30 ovos que caen ao chan, xa que non teñen ningunha substancia “pegañenta” que os reteña na pel do animal. Son moi pequenos e traslúcidos polo que son moi difíciles de ver, máis aínda se quedan depositados en rendixas de parquet, alfombras etc.
Destes ovos saen larvas que se converten en pulgas adultas. O ciclo completo dura entre un par de semanas e varios meses dependendo das condicións de temperatura e humidade. É importante ter isto en conta para entender que aínda que a penas vexamos as pulgas adultas na nosa mascota podemos ter miles de ovos, larvas ou pupas no ambiente, polo que é difícil controlalas tratando soamente á mascota. Sobre todo en infestaciones masivas hai que aspirar ben sobre alfombras, chans, sofás, mobles etc. e aplicar produtos anti pulgas no fogar que eliminen ovos e larvas.
En moitas dos nosos cans e gatos a presenza de pulgas fai que, sufran unha enfermidade cutánea que se chama dermatite alérxica á picadura de pulga que ocasiona un tremendo proído e desasosego e dá lugar á presenza de costras e erosións na súa pel, que requiren atención veterinaria.
Doutra banda se un animal ten parasitos internos, concretamente unha tenia chamada Dipylidium os seus ovos son inxeridos polas larvas de pulga. Se esta pulga é inxerida por el mesmo ou por outra mascota na súa acicalamiento, o ciclo repítese, polo que cando un animal ten pulgas cabe pensar que tamén pode ter tenias e viceversa.
As garrapatas habitan en zonas de matogueiras, xardíns etc. onde esperan o paso dun hospedador para adherirse á súa pel. Para iso suxéitanse utilizando o seu aparello bucal permanecendo inmóbiles mentres se alimentan do seu sangue.
A parte das molestias que ocasiona a presenza da garrapata en si, que fará que o animal lla tente sacar e rascarse, a presenza das mesmas pode ocasionar non só unha infección local leve se non tamén varias enfermidades graves que poden mesmo ocasionar a súa morte. Hai outras, pero as máis importantes son:
– Enfermidade de Lyme que é producida por unha bacteria chamada Borrelia, que tamén nos afecta aos humanos e que produce febre, anorexia, coxera, etc.
– Ehrlichiosis canina, tamén producida por unha bacteria denominada Ehrlichia Canis que xera anemia e hemorraxias así como alteracións neurolóxicas e oculares
– Babesiosis. Neste caso está producida por diferentes especies dun parasito unicelular denominado babesia, que penetra nos glóbulos vermellos do sangue e destrúeos, causando anemia e coloración amarelada das mucosas por aumento da bilirrubina.
Visto pois que tanto un parasito como o outro poden xerar problemas graves, sen alarmarnos, deberiamos tomar as precaucións necesarias para ter libres ás nosas mascotas destes molestos visitantes, polo que o asesoramento veterinario é necesario para que as medidas que tomemos sexan realmente efectivas.
