Skip to main content
Cultura SARRIAXASarria

Entrevista: “Dende o Concello de Sarria non comunicaron nada sobre as festas”

Por 13 Xuño, 2021Febreiro 13th, 2023Sin comentarios

Ricardo Arias Alvaredo, presidente da Asociación de comerciantes e empresarios de Sarria, comenta a situación que viven os comerciantes da vila, así coma a repercusión que teñen as festas de San Xoán no consumo.

Sábese algo dende a Asociación de comerciantes e de empresarios de Sarria sobre a realización das festas de San Xoán? Comunicouse algo dende o Concello de Sarria?

Dende o Concello de Sarria non comunicaron nada sobre as festas, o único que sabemos é o que saiu pola prensa; da posibilidade de que actuara algún grupo pola rúa pero, según temos entendido, en principio festas como tal non vai haber.

Que supuxo para os comerciantes de Sarria que o ano pasado non houbese festas?

Foi coma unha semana normal. A nivel de consumo para o comercio e para a hostalaría non tivo efecto ningún, ou moi pouco. Se non se realizan actividades ou algún evento pérdese diñeiro, iso é unha cadea. Aínda que se realice algunha actuación na rúa, o consumo e o peso non son iguais e a nivel comercial ten un efecto importante en canto á pérdida de beneficios.

As previsións para este ano son similares ás do ano pasado?

Este ano está sendo un ano moi raro por como evoluciona todo: as medidas sanitarias, a vacinación… Por exemplo, no Arde Lucus parece que van a realizar actividades con limitacións e é incluso antes ca o San Xoán. Por aquí non sabemos nada, non temos información, o único que sei é o das actuacións pola rúa que vin na prensa, aínda que é evidente que ese non é o ambiente de festa habitual. Aínda así, eu entendo que non se poidan facer verbenas, nin festexos coma se nada pasara. Eu penso que vai a ser similar ao ano pasado.

Como valorades as festa de San Xoán?

A nivel consumo sempre teñen tirón porque hai máis compras -tanto no sector da alimentación, coma no textil, no da hostalaría…-. Fai que se produza movemento de diñeiro, algo que é bon para o comercio e para o pobo en xeral. O non haber actividade ou haber pouca perxudica a nivel económico pero hai que ser conscientes de que a situación é a que é. O importante é seguir dando pasos, pouco a pouco, porque xa se viu o que ocorría cando se intentaba apurar a cousa. Se imos ter catro días de festa movemos máis diñeiro pero se resulta que despois, temos que estar pechados dez días, xa perdemos todo o que gañamos. O mellor é ir paseniñamente e dar os pasos en firme. En Sarria, por sorte, non tivemos demasiado problema cos peches porque non houbo grandes brotes e a ver se seguimos así.

Dende a asociación apoiades o estilo de festas que en principio se van a realizar?

Hai que ser sensatos, non imos volvernos tolos. A economía ten que seguir e temos que volver a unha actividade normal, pero non volverse tolos. Non pode ser que mañá digan de voltar á normalidade con festas e coa acumulación de xente que había antes. Eso, ao mellor, pagámolo caro. Despois do que vimos durante un ano, a experiencia está ahí. Hai que ser sensatos e tratar de que o negocio vaia sobrevivindo.

Estades recibindo algún tipo de axuda económica?

Os bonos de comercio que deron dende a Deputación é algo que nos está valendo moito. Están apoiando a que se mova o comercio porque incentiva á xente a ir a comprar aínda que as axudas sean pequenas. Hai xente que quedou sen traballo ou que traballa menos horas, polo que ingresa menos cantidade de diñeiro. Se encima suben impostos, o comercio acaba perdendo clientela. Ao final todos estos aspectos repercuten no consumo.

A maior axuda que recibisteis foron os bonos de comercio?

Sí, ata agora foi practicamente o que houbo. Tamén é certo que houbo movemento de campañas e axudas individuais que dependían do tipo de actividade comercial. Ao fin e ao cabo, houbo negocios que estiveron máis afectados ca outros. Moitos comercios pediron axudas ou créditos ICO cando estaba todo pechado xa que tiñan moita mercancía comprada e non se vendía. É un tema complexo porque hai moitos factores que interveñen.

Cerraron moitos comercios na vila de Sarria?

De momento non se sabe con certeza, algún cierre e algún traspaso hai pero non demasiados. Nós, por exemplo, tivemos axencias de viaxes que pecharon. En canto á hostalaría non temos moita e a que temos non pechou, aínda que sí que é certo que ese é un sector que abre e pecha facilmente, sempre hai movemento continuo.

O Camiño de Santiago e os peregrinos foi outro aspecto que non tivo movemento durante esta época, notouse moito no consumo?

Sí, foi un aspecto que tamén estivo moi parado e que repercutiu. O ano pasado non houbo case peregrinos, empezou a haber agora pero poucos. Estamos falando que nos medios o ensalzan máis do que realmente é. Outros anos nestas datas estaban pasando case mil peregrinos por Sarria. En xullo e agosto chegábamos ata os 2.000 e, actualmente, estamos moi lonxe desas cifras. Sen embargo, o importante é que se vaia recuperando e que comecen a vir turistas, aínda que non creo que haxa demasiado movemento. De feito, según axencias especializadas, os peregrinos que máis gastan e máis diñeiro deixan suelen ser os de máis lonxe -americanos, australianos, xaponeses-, que son os que probablemente non veñan de momento.

Consideras entón que a situación nun futuro é bastante incierta?

Eu creo que é unha situación na que hai que ser optimistas e ao mesmo tempo realistas. Cando vexamos que a xente está vacinada, que non hai contaxios e que, ademais, a xente comeza a moverse a nivel Europa poderemos empezar a notar algo de cambio. Así mesmo, hai que ver o que ocorre a nivel económico. Actualmente estamos sobrevivindo grazas ás diferentes axudas que se nos foron dando pero hai que esperar a que volte a normalidade para poder facer unha predición. A crise do 2008/2009, por exemplo, tardou en chegar a Sarria. Ao principio parecía que non afectaba e ao final acabou afectando de forma importante no comercio. Por tanto, aquí pode pasar o mesmo. O final, inxectar diñeiro para situacións concretas amortigua os golpes, veremos agora se somos capaces de levantar cabeza ou se realmente non somos capaces de sobrevivir sen axudas.