O presidente da Asociación de Criadores de Raza Rubia Galega, César Dourado, cifra unha perda media de 350 euros en cada exemplar de tenreira galega suprema-carne de rubia galega que leva ao matadoiro. Para iso establece nuns 250 quilos de carne, o que supón a venda dunha canle no matadoiro.
Dourado Pin sinala que “para o gandeiro producir un quilo de carne desta calidade custa uns 6 euros, mentres que o prezo por quilo está a pagarse agora entre 4,60 e 4,80 euros, no mellor dos casos. Por tanto, actualmente os gandeiros de rubia galega atópanse producindo a perdas, cun déficit de 1,40 euros por quilo, e vendendo moi por baixo dos seus custos de produción, o que a longo prazo supón pagar do seu peto uns 350 euros por cada exemplar que levan ao matadoiro”.
Ante esta situación insostible, o presidente deste colectivo, que engloba a uns 1.200 produtores da que é a carne de maior calidade de contos canles comercialízanse baixo o selo de Rubia Galega, reclama unha vez máis ás administracións que se senten a dialogar para adoptar as medidas necesarias que poñan fin a esta situación.
Dourado Pin lembra que “no último ano o prezo da tonelada de penso viuse incrementado en máis de 100 euros por tonelada, é dicir máis dun 40% do seu custo; o gasóleo, que representa un 20% dos gastos de produción, dobrou o seu prezo, mentres que os abonos e plásticos agrícolas aumentaron a súa contía en máis dun 60 %”. Todo isto, incide, “fai que os custos de produción incrementaran de maneira considerable, custando máis de 6 euros producir un quilo de carne desta cualificación”.
O presidente desta asociación sinala ademais que “a situación actual vén apontoar un panorama que xa era malo nos últimos anos”. De feito comenta que “os prezos de venda da carne mantéñense en niveis de hai 30 anos”.
Por último, desde este colectivo, o máximo representante dos gandeiros de rubia fai fincapé en que “esta situación condena á desaparición a miles de ganderías tradicionais que basean a súa produción no aproveitamento do pastoreo e na que os animais maman nas súas nais ata o momento en que van ao matadoiro. Creo que isto non só afectará os gandeiros de rubia, senón que condenará ao abandono do medio rural”.
