A Asociación de Amigos do Museo de Vilalba iniciou un movemento cívico en defensa do Museo de Prehistoria e Arqueoloxía de Vilalba (Mupav) fronte á precaria situación que atravesa logrando xa o respaldo dun milleiro de persoas e institucións. O obxectivo deste movemento é dar a coñecer o seu actual problemática que pon en risco a conservación do patrimonio arqueolóxico e documental que alberga, así como a saúde dos seus traballadores.
Como explica esta iniciativa, o Museo de Prehistoria e Arqueoloxía de Vilalba realiza un importante labor na conservación, investigación e difusión da prehistoria e arqueoloxía do noroeste peninsular. Tamén, dispón un completo programa educativo para grupos escolares e outros colectivos; ademais, de ofrecer información a turistas, peregrinos e visitantes do museo no punto de información turística que posúe.
“Nos últimos anos a desatención do edificio que ocupa o MUPAV fai efecto no seu aspecto. Esta situación foi agravada por unha inundación, pola rotura dun cano que afectou os chans, paredes e mobiliario da maior parte do edificio, e pola existencia de filtracións na biblioteca, salón de actos, aseos e salas de exposición, problemas que non se atenderon en dous anos. Tamén, desde fai algúns anos a caldeira da calefacción estragouse e non se resolveu a súa substitución. A isto hai que engadir unha marquesiña danada polo impacto dun vehículo, os enreixados das xanelas enferruxadas e as placas dos teitos das exposicións desprendidos. Todo iso ofrece unha imaxe deplorable que asombra e enfada a visitantes, turistas e veciños. É obrigación do Concello de Vilalba realizar o mantemento da sede do Mupav, xa que se trata dun edificio de propiedade municipal no cal se presta un servizo público dependente do propio Concello de Vilalba”, subliñan.
O Grupo de Traballo en Defensa do Mupav mantivo contactos cos distintos grupos políticos municipais, así como coa Deputación Provincial, para coñecer a súa postura en relación á situación do museo. Todos manifestaron o seu interese en fortalecer a institución e solucionar os problemas do edificio, así como a súa disposición para colaborar na procura dos recursos necesarios. Con todo, despois de doce meses non se materializou ningún avance.
Nesta fase do movemento social en defensa do Mupav redactouse o seguinte manifesto: manifestamos a firme vontade e ineludible necesidade de expoñer publicamente esta situación en cantas lugares, ocasións e modos sexa posible; manifestamos o convencemento de que o Mupav presta un servizo público irrenunciable para unha sociedade desenvolvida culturalmente e constitúe un elemento chave para o desenvolvemento social, cultural e turístico da súa contorna xeográfica; manifestamos a necesidade de dotar ao Mupav dos recursos suficientes para que poida continuar coa súa misión, fortalecendo a entidade na fórmula administrativa que máis se axuste ao pleno desenvolvemento dos seus obxectivos; manifestamos a intención de trasladar, ás distintas administracións, organizacións e instancias europeas que proceda o risco que a falta de mantemento do edificio do Mupav supón para a conservación do Patrimonio Histórico; e manifestamos avaliar os recursos legais pertinentes, sempre que non se produza unha reversión da situación e non se establezan as medidas necesarias para a conservación do Patrimonio Histórico.
Nuns días, adheríronse a este manifesto preto de mil persoas, institucións e asociacións de distintos lugares de Europa, Asia, América e, mesmo, da Antártida. Moitas persoas veciñas de Vilalba sumáronse ao manifesto avergoñadas do aspecto que hoxe presenta o edificio e preocupadas pola conservación do patrimonio histórico, cuestións das que tamén se queixan turistas e visitantes usuarios do Mupav.
As persoas interesadas pódense sumar a esta iniciativa na páxina de Facebook de Amigos do Museo de Vilalba, páxina na cal se publican as adhesións e outros datos desta campaña social (#amupav #manifestomupav).
Nuns días darase comezo a unha acción de sensibilización da hostalería e o comercio local para facerlles partícipes da situación e solicitarlles a colaboración nesta campaña.
O colectivo afirmou que a recollida de adhesións e o propio movemento cívico en defensa do Museo de Prehistoria e Arqueoloxía de Vilalba seguirán mentres non se resolvan os problemas que sofre o museo.
OS QUE DERON O SI
Xunto a estas persoas, destacan importantes profesores universitarios e científicos de distintos ámbitos, como Germán Delibes (Catedrático Emérito de Prehistoria da Universidade de Valladolid), Marcel Otte (Catedrático de Prehistoria da Universidade de Lieja, e Presidente da Commisión do Paleolítico de Eurasia da Unión Internacional de Ciencias Pre e Protohistóricas), Miguel Ángel de Blas Cortina (Catedrático Emérito da Universidade de Oviedo), Adriaan de Man (Director do Departamento de Historia da Universidade de Abu Dhabi, Emiratos Árabes Unidos), Gisela Ripoll López (Catedrática de Arqueoloxía da Universitat de Barcelona), Assumpció Vila Mitjà (Consello Superior de Investigacións Científicas), Antón A. Rodríguez Casal (Catedrático de Prehistoria da Universidade de Santiago), Rodrigo de Balbín Behrmann (Catedrático Emérito da Universidade de Alcalá de Henares); José Mª Fullola Pericot (Catedrático da Universitat de Barcelona), Víctor Alonso Troncoso (Catedrático de Historia Antiga da Universidade da Coruña), María Vitoria Romero Carniceiro (Catedrática de Arqueoloxía da Universidade de Valladolid), Álvaro Arrizabalaga (Catedrático de Prehistoria da Universidade do País Vasco), Ana María Carballeira Debasa (Consello Superior de Investigacións Científicas), Ana Neira Campos (Catedrática de Prehistoria da Universidade de León), ou Jordi Estévez Escaleira (Catedrático de Prehistoria da Universitat Autònoma de Barcelona). Entre os profesionais da museología galega adheríronse ás manifesto personalidades coñecidas como Felipe Arias Vilas, Felipe-Senén López Gómez, Aurelia Balseiro García, José María Belo Diéguez, César Chaira, Ofelia Carneiro Vázquez ou Antonio da Pena Santos; así como institucións emblemáticas tales como o Museo do Pobo Galego ou a Sección de Arqueoloxía e Museoloxía da Real Academia de Belas Artes de Galicia. Entre as diferentes asociacións que subscribiron o manifesto podemos mencionar a Mariña Patrimonio, Asociación de Amigos dous Museos de Galicia, Asociación de Estudos Históricos e Sociais Hume -das Pontes-, Asociación de Amigos do Museo de Viladonga, Asociación de Recreación Histórica Tir Na N´ Og -de Lugo-, Instituto de Estudos Chairegos ou Centro Cultural e Recreativo de Vilalba. Sumáronse ao movemento varios entes educativos ( p.e.: IES Lois Pena Novo e Departamento Didáctico de Xeografía e Historia do IES S. Basanta Silva, ambos de Vilalba), así como numerosas persoas dedicadas á docencia en ensino infantil, primaria e secundaria, que ven no museo o importante recurso educativo que é. E tamén, numerosas persoas, empresarias e traballadoras, do sector da hostalería, as cales perciben ao MUPAV como un recurso turístico de primeira orde, e escoitan as críticas dos seus clientes #ante a desidia do consistorio nas súas obrigacións de conservación das instalacións do museo.
