Falamos con Roberto, enxeñeiro que forma parte da Asociación de Propietarios Ribeira de Sucastro-Paradela e nos explica en que consiste o seu obxectivo.
A Asociación de Propietarios Ribeira de Sucastro-Paradela é unha nova asociación creada por algúns veciños e veciñas de Paradela co fin de recuperar e xestionar conxuntamente as leiras en propiedade dos veciños propietarios destes terreos e participantes da asociación.
Coa colaboración do Concello de Paradela, que promoveu a creación deste novo proxecto no municipio e iniciou os contactos entre os veciños, os propietarios das leiras en desuso mantiveron varias reunións para cumprir coas mínimas esixidas para poder constituír esta asociación de labor conxunto.
Roberto, enxeñeiro e parte desta asociación, defende que a asociación serve para ter unha figura xurídica e poder tramitar o proceso mentres están “nesa fase de investigación e de contacto cos propietarios”. Ademais, sostén que “a iniciativa ten boas perspectivas”.
Así, explica que “a finalidade é clara: axudar a recuperar o uso e aproveitamento de terreos que non o tiñan”. Desde a asociación argumentan que hai zonas que foron antigos soutos e montes de ribeiras, ladeiras con bastante pendente no río Loio e “quedou ese terreo en desuso durante moito tempo, máis de 50 anos, sen ningún tipo de actividade; e o feito de agruparse podería permitir recuperar algún tipo de uso destas zonas e facelo de forma colectiva para darlle rendibilidade económica, xa que por si mesmo non se pode”.
OS TERREOS
Desde a asociación, explican que hai 31 propietarios de terreos integrados na asociación que teñen as súas leiras repartidos en dúas parroquias, San Lourenzo de Suar e San Mamede de Castro.
As 231 parcelas catastrais, que se atopan na ribeira do río Loio, ocupan arredor de 60 hectáreas, aínda que explican que pode variar a extensión na versión definitiva do estudo que están a facer.
Estas leiras son, na súa maioría, de monte arborado autóctono e de natureza forestal, polo que non poderían ser dedicadas á gandería ou á agricultura, senón máis orientados a conseguir froito ou similares.
Así, din ter unha idea previa de que tipo de explotación queren levar a cabo cando poidan acometer os traballos nelas e esta é a produción de castaña, que ademais é un dos cultivos con máis hectáreas cultivadas en ecolóxico porque son en extensivo e, neste caso, “é sinxelo facelo sen aplicación de sumos e xestionalos con técnicas agroecolóxicas, pero é precipitado porque non sabemos os usos”, explican desde a asociación.
Ademais, argumentan que este tipo de terras requiren “un traballo máis exhaustivo tendo en conta que existen masas de soutos e castiñeiros”. Aínda así, recoñecen que, a pesar de que todo indica a que poden recuperarse para a produción de castaña, “haberá que velo parcela por parcela”.
Por outra banda, é necesario esperar a aprobar a constitución da asociación, ao proxecto de ordenación e a definir os proxectos de actuación en cada unha das zonas para comezar a acometer traballos a medio prazo.
