A CIG non asina o convenio estatal de industrias lácteas por non garantir salarios dignos nin conciliación

A CIG decidiu non participar na sinatura do convenio estatal de industrias lácteas, con vixencia para o período 2025-2028, ao considerar que o texto final non responde ás necesidades nin ás demandas do persoal galego do sector. A central sindical denuncia a falta de avances en materia salarial, de descanso e de conciliación da vida laboral e persoal.
Segundo explicou a organización, o acordo non limita o número máximo de domingos traballados nin exclúe o traballo en sábados da distribución irregular da xornada. Tampouco se amplían os permisos, non se garante o acceso á xubilación anticipada nin se mellora o complemento de nocturnidade, cuxo cálculo queda ao arbitrio das empresas ao non establecerse unha fórmula clara.
A decisión de non avalar o convenio foi adoptada tras consultar coa representación da CIG nas distintas empresas do sector, que coincidiu en que o texto non dá resposta ás demandas sociais do persoal. Aínda que se incorporan algúns avances, como a redución da xornada a 1.746 horas anuais no último ano de vixencia ou a diminución de 120 a 90 horas anuais do tempo máximo de distribución irregular da xornada, a central considera estas melloras insuficientes.
No ámbito da conciliación, a CIG lamenta que non se regule unha redución do número de domingos traballados nin se estableza un límite mensual, sen que ademais se compense este traballo cunha contía superior. Tampouco se melloran os permisos para asistencia médica nin para o acompañamento de familiares menores ou dependentes, nin se reforzan as coberturas nos casos de incapacidade temporal.
No apartado económico, o convenio establece unha suba salarial do 3% para 2025 e do 2,8% para os anos 2026, 2027 e 2028. A revisión salarial aplicaríase con efectos retroactivos se o IPC supera estas porcentaxes, pero cun tope máximo do 4%, o que, segundo a CIG, non garante o mantemento do poder adquisitivo.
Ademais, o sindicato denuncia que a aplicación dos mecanismos de compensación e absorción recollidos no convenio supón unha “invitación á precariedade”, ao permitir que as subas salariais poidan quedar neutralizadas por outros conceptos retributivos.