El Pleno de la Diputación de Lugo aprobó en Pleno una Declaración Institucional a favor de la lucha por la igualdad, plena y efectiva, y de los valores del feminismo, factores esenciales para alcanzar una sociedad justa y para la mejora de la democracia. Los grupos políticos con representación en el organismo provincial -PSdeG, BNG y PPdeG- votaron a favor de un texto realizado conjuntamente con motivo del Día Internacional de la Mujer, que tendrá lugar el 8 de marzo.
En la declaración, la Diputación hace hincapié en que la crisis sanitaria y la consiguiente crisis social y económica provocada por la pandemia de la Covid-19 afecta de una manera más grave a las mujeres y a las niñas, y que para cambiar esta realidad es imprescindible afrontar una transformación social y estructural desde la perspectiva de género, desde los valores del feminismo, desde la evidencia de que la crisis de la Covid está afectando más a las mujeres y desde el convencimiento de que el retorno a la normalidad no es suficiente para las mujeres, porque la normalidad de antes de que llegara la pandemia seguía estando basada en la desigualdad.
DECLARACIÓN INSTITUCIONAL
A Deputación de Lugo súmase ás reivindicacións do Día Internacional da Muller e reafirma o seu compromiso coa loita pola igualdade, plena e efectiva, e cos valores do feminismo, factores esenciais para acadar unha sociedade xusta e para a mellora da democracia.
Nacións Unidas elixiu neste 2021 como lema para o 8M Por un futuro igualitario no mundo da Covid, pois a realidade é que a crise sanitaria e a conseguinte crise social e económica provocada pola pandemia da Covid-19 afecta dun xeito máis grave ás mulleres e ás nenas. Como expresa este organismo internacional, a crise puxo de manifesto, tanto a importancia fundamental das contribucións das mulleres, como as cargas desproporcionadas que soportan.
Na pandemia, as mulleres están na primeira liña desempeñando un papel extraordinario, como traballadoras no ámbito sociosanitario, na ciencia, na investigación, dende os servizos esenciais, pero tamén asumindo a responsabilidade dos coidados no ámbito privado. Ao mesmo tempo, a raíz da pandemia xurdiron novos obstáculos, que se suman aos de carácter social e estrutural que persistían antes e que frean a participación, o progreso e o liderado das mulleres. Porque a pesar de que as mulleres constitúen a maioría do persoal de primeira liña, aínda están infrarrepresentadas nos espazos de poder e de toma de decisións.
A pandemia xerou importantes necesidades de coidados no ámbito privado, necesidades que foron cubertas, de novo, polas mulleres. Persoas dependentes ou maiores que non podían ser atendidos polos servizos públicos ou que precisaban coidado no fogar foron atendidos sobre todo por mulleres, que en moitos casos se viron obrigadas a abandonar o mercado de traballo para dedicarse a estes coidados. A a educación on line levou consigo tamén un maior esforzo de conciliación para as mulleres.
No eido económico, a crise cébase nas traballadoras. Son máis as que perderon o seu emprego, as autónomas que viron malogradas as súas empresas, as que sufriron un ERTE e as que viron frustradas as súas carreiras profesionais. E por suposto, como lembramos o pasado 25N, as restricións de mobilidade implicaron unha ameaza engadida para as mulleres vítimas das violencias machistas, que, á incerteza da pandemia, sumaron a tortura de verse pechadas co seu maltratador.
Todas estas circunstancias teñen un impacto especial no medio rural, o maioritario na nosa provincia, no que as mulleres teñen máis dificultades para desenvolver un proxecto vital e profesional autónomo e no que o acceso ós servizos sociais que facilitan a conciliación é máis difícil.
Para cambiar esta realidade, agravada pola pandemia, é imprescindible afrontar unha transformación social e estrutural dende a perspectiva de xénero, dende os valores do feminismo, dende a evidencia de que a crise da Covid está afectando máis ás mulleres e dende o convencemento de que o retorno á normalidade non é suficiente para as mulleres, porque a normalidade de antes de que chegase a pandemia seguía a estar baseada na desigualdade.
Nesta tarefa, coma sempre, temos un papel compartido a sociedade, as mulleres, os homes, as familias, o tecido económico e as administracións públicas, que, cada unha, dende o noso ámbito de actuación e coas ferramentas das que dispoñemos, debemos loitar con pasos firmes para avanzar cara a igualdade plena e efectiva das mulleres.
Os cambios pasan pola educación en igualdade, por romper os roles de xénero, polo empoderamento das mulleres, pola igualdade de oportunidades, e por eliminar as brechas aínda pendentes, como a laboral e a salarial, a brecha dixital ou a brecha da corresponsabilidade.
Temos que recuperar a nosa economía, para que incorpore, recoñeza e promova en igualdade o traballo, o talento e a innovación que aportan as mulleres. Temos que acadar a igualdade salarial entre homes e mulleres, impulsar o ascenso das mulleres a postos de responsabilidade e impulsar unha educación que fomente a presencia das mulleres naquelas áreas do coñecemento no que aínda están infrarrepresentadas.
Temos que defender que os fondos europeos para a reconstrución se empreguen dende unha perspectiva de xénero. Que recoñezan o esforzo das mulleres ante a crise e que abran un novo abano de oportunidades ás iniciativas das mulleres, especialmente a aquelas que sofren de maior precariedade, as que máis precisan das políticas públicas.
E temos que reforzar en paralelo os nosos servizos públicos universais, gratuítos e de calidade, porque os teitos de cristal desaparecen lexislando, pero tamén incrementando os fondos da dependencia, ampliando os servizos de apoio ás familias e incrementando as prazas de residencias de maiores.
Neste ano 2021 celebramos o 90 aniversario da conquista do voto feminino no noso país. Un logro de Clara Campoamor no que soan os ecos de galegas ilustres como Pardo Bazán ou Concepción Arenal. Hai 90 anos que a nosa democracia acadou o seu sentido pleno, e sobre esa herdanza forxada con valentía e firmeza temos que seguir construíndo o futuro de igualdade e de liberdade de todas as lucenses, de todas as galegas, de todas as mulleres, atendendo as demandas dos movementos feministas e sindicais.
