Baleira é un municipio de media montaña da provincia de Lugo. Pertence á comarca da Fonsagrada e ofrece unha gran beleza paisaxística. O municipio posúe varios roteiros de sendeirismo moi ben coidadas e sinalizadas que discorren por contornas moi variadas.
O roteiro que se presenta é circular, ten un percorrido de 10,12 quilómetros e a súa duración é de 3 horas 20. Cunha dificultade media.
O roteiro proxectado é un roteiro circular, ten o seu inicio e final de roteiro no mesmo punto, e discorre na súa totalidade polo concello de Baleira. O “Roteiro dá Fontaneira” ten 10,12 km, que discorren por camiños consolidados. Algúns deles necesitan de acondicionamento debido que ao desuso pechounos de maleza.
Os camiños que forman o Roteiro da Fontaneira son camiños que se utilizaban polos aldeáns outrora para abastecerse dos recursos naturais ou para comunicar asentamentos. O itinerario, de carácter circular, partirá desde a igrexa da Fontaneira, pasando pola Cova dúas Mouros ata chegar ao lugar de Suagranda. Un dos tramos do carreiro que se pretende recuperar é o antigo camiño que utilizaban os nenos de Estornín e arredores para ir ao colexio que se atopaba no núcleo da Fontaneira.
O carreiro proxectado pasa polo lugar coñecido como Cova dous Mouros, hoxe en día está a ser inspeccionada por persoal de patrimonio da Xunta de Galicia para catalogar e datar unha serie de pinturas que apareceron nas súas paredes, que serviu de morada no século pasado a un ferreiro. Outro dos elementos singulares que atopamos no percorrido do carreiro proxectado para o “Roteiro da Fontaneira” son os muíños de Penas e Estornín puntos de encontro dos aldeáns, que están situados na difícil orografía da zona o que di moito da dureza das xentes de outrora.
Puntos de interese:
A Cova dos Mouros: está situada a pouco máis dun quilómetro da aldea baleirense de Fontaneira. Trátase dunha cavidade duns 20 metros, en cuxo interior se localizaron un total de once representacións pictóricas, aínda que non se descarta que poida haber máis. Trátase de motivos compostos por agrupacións paralelas de semicírculos, aínda que tamén se observan barras verticais e, quizais, algunha representación antropomorfa. Os estudos realizados conclúen que este conxunto de pinturas rupestres poden supoñer un ” exemplo singular” da denominada pintura esquemática, cuxa cronoloxía se sitúa xenericamente entre os anos 5000 e 1000 antes de Cristo, é dicir, entre o Neolítico e a Idade de Bronce.
Muíños de penas e estornín: Despois de deixar atrás Suagranda, situado no p. k. 3.500, seguimos co descenso ata chegar ao “Rego de Cubilledo”, no que se enclavan dous muíños, os coñecidos como o de “Penas” e o de Estornín. Neste tramo sorteamos o “Rego Cubilledo”, por un antigo paso que se pretende acondicionar mediante a instalación dunha nova pasarela, para meternos de cheo nun bosque de antigos carballos, coñecido como O Carballal, por onde percorremos uns 1.700 metros ata saír ao camiño de Penas desde o que chegaremos ao núcleo de Estornín.
A cova dos Mouros
Muíños de Penas e Estornín
